Het moet in mijn beginjaren bij een reclamebureau zijn geweest dat ik de term ‘kill your darlings’ voor het eerst hoorde. Een term die, zo vond ik onlangs uit, afkomstig is uit de schrijverswereld. Toegeschreven aan diverse grote namen als Oscar Wilde en Stephen King. Het zal dus wel een copywriter zijn geweest die me er bekend mee maakte. Ik ben hem of haar nog altijd dankbaar.
Voor de niet schrijvers onder ons: het betekent zoveel als schrappen wat overbodig is of afleidt van je verhaal. Dit principe is ook voor vormgevers (en ik denk tal van andere beroepen) toepasbaar. Soms is het noodzakelijk om afscheid te nemen van je mooiste creaties. Want als ze niet goed aansluiten op wat je wilt overbrengen vormen ze uiteindelijk een sta in de weg.
Lastpak
Het lastige van zo’n darling is -de naam zegt het al- dat je er een beetje verknocht aan raakt. Een darling laat je moeilijk los. Terwijl het juist zaak is om zo snel mogelijk alle levensaders door te snijden. Blijf je te lang hangen in het koesteren van je briljante idee, dan kan het je er van weerhouden om verder te denken en te komen tot iets bruikbaars. Als je eenmaal doorhebt dat je darling een kleine lastpak is, wees dan onverbiddelijk en kill ‘m!
Koesteren
Het goede nieuws is dat je je darlings niet voor altijd onder de zoden hoeft te stoppen. Soms kun je er bij een ander project nog veel plezier van hebben. Of bieden ze je inspiratie voor een volgend goed idee.
Zelf struin ik nog wel eens door mijn archief en haal ik uit de map ‘schetsen’ pareltjes die het een eerste keer niet gered hebben, maar alsnog het levenslicht mogen zien. Dus onthoud: wees onverbiddelijk waar nodig, maar koester je mooiste ingevingen ook een beetje. Je weet nooit wanneer je ze toch nog nodig hebt.
